Op een zonnige zaterdagmiddag werd ik gebeld door een vriend van me op ik en mijn vrouw zin hadden om te komen barbecueën tegen etenstijd. Het was één van de eerste warme dagen van het jaar dus hier hadden we natuurlijk ontzettend veel zin in. Wat is er nou beter dan een zonnetje met een barbecue en een biertje erbij? Heerlijk! Ik besloot niet met lege handen aan te komen en ik ging nog even op de fiets naar de winkel om wat vlees te halen. Onderweg naar de winkel gebeurde echter iets onverwachts. Ik werd van achter aangereden door een vrouw op de brommer. Mijn nek klapte hard naar achter, ik viel op de grond en het deed meteen ontzettend veel pijn aan mijn nek. De vrouw was ook gevallen. Zij had alleen wat schaafwonden maar ze was verder ongedeerd. We hebben gegevens uitgewisseld en we zijn daarna ons eigen pad gegaan.

De eerste week

Ik besloot het ongeluk geen roet in het eten te laten gooien en ik ben samen met mijn vrouw alsnog naar de barbecue gegaan. Het was erg gezellig maar ik had spijt dat ik was gegaan want de pijn in mijn nek was niet gezakt. Ik had er erg veel last van en ik heb besloten om wat eerder naar huis te gaan zodat ik wat kon rusten. De komende week was absoluut niet fijn voor mij. Ik heb de eerste paar nachten erg slecht geslapen door de pijn. Pijnstillers hielpen amper. Na een week was de pijn nog niet erg minder geworden. Ik besloot toch maar naar een fysiotherapeut te gaan. Die hebben mij geadviseerd om het nog even rustig aan te doen en hebben mij wat lichte rekoefeningen gegeven.

Specialistische hulp

Na een maand was de pijn nog steeds niet verdwenen. Ik besloot terug te gaan naar de fysio en toen hebben ze de diagnose whiplash gesteld. Ze vertelde me dat ik er wellicht blijvend letsel aan zal overhouden. Ik besloot hiermee naar een advocaat te gaan. Volgens hem kon ik mijn schade verhalen bij de verzekering via een ingewikkeld juridisch verhaal. Uiteindelijk is er een rechtszaak geweest waarbij is gebleken dat ik inderdaad recht had op een schadevergoeding. Ik was erg blij met de uitspraak. Nu twee jaar later merk ik dat ik er soms nog wel last van heb maar gelukkig belemmert dit me verder niet meer in het dagelijkse leven.